نواختن زنگ بیهقی در مدارس سبزوار
همزمان با اول آبان، روز ملی ابوالفضل بیهقی، مورخ، پژوهشگر و ادیب بلندآوازه سبزواری و پدر نثر فارسی، “زنگ بیهقی” در مدارس این شهرستان نواخته شد.
رییس آموزش و پرورش سبزوار در حاشیه آیین نواختن زنگ بیهقی در مدارس این شهرستان گفت : ابوالفضل بیهقی، ادیب و مورخی نامدار بوده است که در راه احیای زبان فارسی تلاش فراونی داشته است.
سیدولی اله حسینی افزود: بیهقی در تعالی فرهنگ و زبان فارسی نقش ارزنده ای ایفا کرده است لذا همزمان با روز بزرگداشت وی، زنگ بیهقی در مدارس با هدف تقویت و پیوند نسل جوان با زبان، فرهنگ و هویت ملی نواخته شد.
وی تصریح کرد: بزرگان علم و اندیشه ایران اسلامی میراث بشری هستند که باید به نسل جوان و دانش آموزان به عنوان سفیران آینده شناسانده شوند.
دبیر همایش بین المللی بزرگداشت ابوالفضل بیهقی نیز گفت: سیزدهمین همایش بین المللی بزرگداشت ابوالفضل بیهقی و بازشناخت پیوند نثر فارسی و هویت ملّی در روزهای اوّل و دوم آبان با حضور شماری از پژوهشگران کشورهای منطقه به همت دانشگاه حکیم سبزواری برگزار می شود.
مهیار علوی مقدم افزود: به صدا درآمدن “زنگ بیهقی” در مدارس سبزوار، قرائت پیام وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، سخنرانی عضو پیوسته فرهنگستان زبان وادب فارسی و رییس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی کشور از جمله برنامه های این همایش بین المللی است.
ابوالفضل بیهقی، تاریخ‌نگار قرن پنجم هجری قمری و نگارنده کتاب “تاریخ بیهقی” از مورخان دوره غزنوی است که سال ۳۸۵ قمری در قریه حارث آباد بیهق (سبزوار) متولد شد.
وی بعد از کسب فضایل به دیوان رسایل محمودی راه یافت و در خدمت “خواجه بونصر مشکان” به کار پرداخت و در خدمت سلاطین غزنوی به سر برد.
بسیاری از مورخان بر این عقیده اند که تاریخ بیهقی، دورهٔ حکومت غزنویان را دربرمی‌گیرد اما از متن کتاب مشخص می‌شود که بیهقی بازگویی وقایع را از سال ۴۰۹ آغاز کرده و تا کمی پیش از مرگش حدود سال ۴۷۰ ادامه داده است.
تاریخ بیهقی هرچند روایتی درونی از حکومت غزنویان است با این حال بهتر از هر کتاب دیگری اشتباهات و اشکالات حکومت آنان را نشان می‌دهد و افزون بر این، اطلاعات بسیار ارزشمندی در مورد چند و چون زندگی در آن روزگار و ارزش‌ها و اعتقادات آنان در اختیار می‌گذارد.
بیهقی در زمان عزالدوله عبدالرشید در سال ۴۴۰ قمری نیز چندی صاحب دیوان بود اما به تهمت حاسدان گرفتار، معزول و محبوس شد و بعد از رهایی از زندان باقی عمر را در انزوا به سر برد و در سال ۴۷۰ هجری قمری درگذشت. جوادباشتنی