آرزوی سریع‌ترین بانوی دونده جوان سبزواری برای المپیکی شدن

جوادباشتنی/ به گزارش هفته نامه هفت قلم سبزوار بزرگ، حمیده اسماعیلی نژاد یکی از بانوان جوان ورزشکار دیارسربداران است که با ورود به رشته ورزش دوومیدانی که با بیش از  یک دهه تلاش مستمر، توانسته علاوه بر کسب مدال های استانی و کشوری در این رشته خوش بدرخشد و با برافراشتن پرچم کشورعزیزمان ایران اسلامی در میادین مختلف به عنوان یک بانوی پر افتخار زمینه مباهات همه را فراهم نماید.

دوومیدانی از زمان‌پیدایش بشر وجودداشته و یک ورزش طبیعی است چرا که بشر اولیه برای دفاع از خود در مواجهه با خطر با فرارکردن ، دویدن و عبور از موانع طبیعی ضمن جهیدن و پریدن و در صورت لزوم مبارزه و یا پرتاب سنگ به حیوانات خود را مخفی و به زندگی ادامه داده است.

تاریخچه دوومیدانی در ایران از سال ۱۳۱۳ میباشد که با همت شادروان استاد احمد ایزدپناه بنیانگزار دوومیدانی مسابقاتی در رشته های مختلف انجام شده است.

فدراسیون دوومیدانی در سال ۱۳۱۵ تاسیس و از سال ۱۹۳۶ دوومیدانی کاران ایرانی در المپیک شرکت کرده اند. دوی ۱۰۰متر یکی از رشته های دوومیدانی است که دوندگان میبایست مسافت صد متر را در کوتاهترین زمان ممکن بدوند که یکی از محبوبترین و معتبرترین رشته های دوومیدانی میباشد.

حمیده اسماعیلی نژاد، بانوی سبزواری و رکورددار دوی ١٠٠ متر ایران که در جریان برگزاری رقابت‌های بین‌المللی دوومیدانی ارزروم ترکیه، در ماده دوی ۱۰۰ متر، رکورد ملی ایران را شکست و قهرمان شد.  او در این مسابقه زمان ۱۱.۴۳ ثانیه را ثبت کرد که رکورد ملی این ماده پیش از این با ۱۱.۴۴ ثانیه دراختیار فرزانه فصیحی بود.

به همین بهانه و در یکصدوهفدهمین چاپ از شماره این هفته نامه، تحت عنوان آرزوی سریع‌ترین بانوی دونده  جوان سبزواری برای المپیک با ایشان به گفت وگو خواهیم نشست .

در ابتدا پس از معرفی اجمالی  خودتان چگونگی ورود به این رشته ورزشی رابرای مخاطبان بفرمایید…

اینجانب حمیده اسماعیلی نژاد، متولد ۱۳۷۶ هستم که از کلاس سوم ابتدایی در برنامه استعدادیابی و به عنوان یک دوومیدانی‌کار شناسایی شدم . شروع دوومیدانی من از ٩ سالگی بوده که در مسابقات آموزشگاه‌ها و مدارس شرکت می‌کردم.

به عنوان اولین سوال از اعزام های خود به مسابقات استانی، ملی و جهانی گفته و بفرمایید چه مقام هایی در این رشته ورزشی کسب نموده اید؟

در ١٦ سالگی در مسابقات قهرمانی نوجوانان کشور شرکت کردم و توانستم در دوی ١٠٠ متر، ٢٠٠ متر و ٤ در ١٠٠ متر مدال طلا را کسب کنم. وقتی سه مدال طلا در آن زمان به دست آوردم، قهرمان کشور شدم. ورزش حرفه‌ای‌ام در دوومیدانی از ۱۶ سالگی شروع شد که به صورت حرفه‌ای تر از سال ١٣٩٢ در این رشته فعالیت می‌کنم .

من به عنوان اولین بانوی جوان ایرانی در سن ۲۵ سالگی توانستم به ثبت رکورد ۴۳/۱۱ برسم . حتی به مدت ۳ سال در عضویت تیم ملی نجات غریق کشور بودم که در آن سال ها قهرمان ۹۰متر دوساحلی بوده ام که مدال طلا مسابقات کشوری را کسب نمودم و در آن زمان به دلیل همزمانی با اعزام های دومیدانی از شرکت درمسابقات جهانی نجات غریق انصراف دادم.

لطفا از چگونگی تمرینات و در اختیارگذاشتن ظرفیت های موجود ورزشی برای تمرین هایتان بگویید.. .

آخرین مسابقه‌ای که قبل از رقابت‌های بین‌المللی ترکیه دویدم، مسابقات جایزه بزرگ در مجموعه آفتاب انقلاب در تهران بود و در آنجا رکورد ١١ ثانیه و ٥٧ صدم ثانیه را در باد منفی ثبت کردم که فقط ١٣ صدم تا رکورد ملی فاصله داشتم ولی در مسابقات اخیر ترکیه توانستم رکورد ملی را ارتقاء‌ دهم.هر روز تقریبا ٣ ساعت تمرین می‌کنم و در برخی از روزهای هفته تمریناتم به ٦ ساعت هم می‌رسد.

آیا با توجه به اینکه حمایت مسئولان شهرستان و نمایندگان مردم سبزوار در مجلس شورای اسلامی قوت قلبی برای ورزشکاران در رشته های مختلف ورزشی است تاکنون حمایت چشمگیری در این حوزه ورزشی از سوی آنان صورت گرفته است ؟

خیر . تاکنون هزینه‌های کفش و مکمل‌های ورزشی را از صفر تا صد خودم و خانواده‌ام پرداخت کردیم و از فدراسیون دوومیدانی و نهادهای دیگر استانی و شهرستانی به بنده کمک مالی حتی یک ریال هم نشده است . ولی در سال گذشته ازسوی دفتر آقای دکتر محبی مبلغ پنجاه میلیون ریال به بنده به عنوان بانوی نمونه ورزشکار هدیه داده شد.

به طبع حضور در صحنه های ورزشی توام با اتفاقات فراوانی است از شیرین ترین و تلخ ترین خاطرات خود هنگام رویارویی با حریفان را برای خوانندگان ما بگویید…

من مدال‌های بین‌المللی زیادی دارم. در جام کازانوف دو مدال برنز و نقره دارم و در مسابقات بین‌المللی به میزبانی ایران هم به مدال طلا رسیدم و در کاپ سرعت ها در سال ۲۰۲۲ به مدال برنز دست یافتم . در مسابقات داخل سالن ٢٠٢٣ آسیا نیز در ماده ٦٠ متر به عنوان نفر چهارم فینالیست شدم و اگر در مرحله مقدماتی آسیب نمی‌دیدم، می‌توانستم به مدال برسم، اما در فینال نتوانستم آنگونه که باید رکورد بزنم و مدال آسیا را از دست دادم.

پس از آن مراحل درمانی را شروع کردم و روزهای خوبی برایم نبود. شانس مدالم صد درصد بود و اگر رکوردم در ایران را در آسیا ثبت می‌کردم، صد درصد به مدال می‌رسیدم. تا قبل از مسابقات ترکیه آن حسرت و روزهای سخت همواره با من بود، اما در این دو سه ماه اخیر با تمرینات بیشتری توانستم خودم را جمع و جور و آماده کنم و همه هدفم را روی بازی‌های آسیایی و دیگر رقابت‌های پیش‌رو گذاشتم تا دیگر حسرت نخورم و به مدال برسم.

فرزانه فصیحی از اصفهان که رکوردش را شکسته ام، دونده باارزشی برای من است و از نظر اخلاقی خیلی او را دوست دارم و پشتکار وی را همواره الگوی خودم قرار دادم و علاوه بر رقیب بودن، دوست هم هستیم. خیلی خوشحالم که توانستم این رکورد را ثبت کنم و امیدوارم به زودی کنار هم این رقابت قشنگ را داشته باشیم.

سرکارخانم اسماعیلی نژاد بدون تردید این مسیر توام با موفقیت در کنار زحمات فردی، ثمره تلاش مربیان و کادرفنی نیز بوده است بفرمایید به عنوان یک بانوی جوان، حامی و مشوق شما در این مسیر دشوار چه کسانی بوده اند ؟

در این مسیر مشکلات، آسیب‌ها و دوری از خانواده خیلی زیاد بوده، تقریبا ۶ ماه است که در تهران و به دور از خانواده تمرین می‌کنم. من ساکن سبزوار هستم و همسر و خانواده‌ام هم در سبزوار زندگی می‌کنند. با تمام مشکلات موجود خانواده و همسرم در این ٦ ماه چندین‌بار برای دیدنم به تهران آمدند. حامی اصلی من دعای خیر خانواده ام و مردم شهرم و کشورم بود و مشوقان من که همیشه و همه جا کنارم خانواده ام بودند. همه این سختی‌ها و دوری‌ها برای رکوردشکنی در ترکیه بود و به لطف خدا این اتفاق خجسته افتاد.

لطفا از رقیبان یا رفیقان ورزشی تان در طس مراحل مسابقات و تمرینات تان برای مخاطبانمان بگویید ….

رابطه‌ام با فصیحی کاملاً دوستانه است و در خیلی جاها و زمانی که آسیب دیدم از تجربیات او استفاده کردم و با او در تماسم و در خیلی موارد به من کمک کرده است و با هم دوستی خوبی داریم. علاوه بر فصیحی، مریم طوسی از مشهد و رکورددار این ماده هم به من خیلی لطف دارد و با هر دو عزیز در تماس هستم و اولین کسانی بودند که با رکوردشکنی به من تبریک گفتند.  خیلی خوشحالم که توانستم به این رکوردها دست یابم و امیدوارم دختران دیگر دونده ایرانی به زودی بتوانند رکوردم را ارتقا دهند و رکوردهای خیلی خوبی را در سطح آسیا بزنند. من و فصیحی همه تلاش خود را می‌کنیم تا رکوردهای خوبی بزنیم. از رقابت خودم با فصیحی لذت می‌برم و امیدوارم اتفاقات خوبی برای ما بیفتد.

در پایان به عنوان سوال آخر بگویید چه راهکارها و توصیه ای به علاقمندان  به فعالیت در عرصه های ورزشی دارید ؟

در دوومیدانی رقایت بر سر هزارم ثانیه هاست و امیدوارم رویدادهای خوب برای ما رقم بخورد. قطعاً این قول را می‌دهم تا رکوردهای بهتری ثبت کنم. در وجود خودم این را می‌بینم و می‌دانم خدا این استعداد را در من قرار داده است. فقط این موضوع پشتکار و همت خودم را می‌خواهد.

از خدای خودم و خانواده ام که در این روزهای سخت همیشه و همه جا همراهم بودند کمال تشکر را دارم و درنهایت توانستم با همه مسائل کنار بیایم. امیدوارم مقداری بار مسئولیت از روی خودم برداشته شود و اتفاقات بهتری بیفتد و حمایت‌های بیشتری از من و دیگر جوانان ایران اسلامی شود تا بانوان این سرزمین به جایگاه واقعی یک بانوی افتخار آفرین برای این مرز و بوم برسند و مثل همیشه باعث غرور و افتخار باشند و درنهایت بنده هم با عنایت به لطف ایزد یکتا به مدال آسیا و بازی‌های آسیایی برسم . قطعا آرزوی هر دونده‌ای، حضور در المپیک است و امیدوارم بتوانم روزی المپیکی شوم.