سوهانی که دشنه تروریست ها را تیز می کند، ساخت آمریکاست !
عباس محمدیان/ دانشجوی دکترای علوم ارتباطات اجتماعی
آمریکا در مباحث حقوق بشر هم مثل موضوع تروریسم، دچار استاندارد های دوگانه است. تروریست ها را خوب و بد می کند و در باره حقوق بشر هم آنجا که با ساخت اش ساز می آید، به فریاد و فغان برمی خیزد که دیگران حقوق بشر را رعایت نمی کنند اما جایی که دیگران، فربانی می شوند و این قربانی شدن را در راستای منافع خود می بیند، نه تنها زبان در کام نمی کشد و مثل دیگر مدعیان با چشم بسته از کنار آن نمی گذرد که با پررویی تمام به میدان می آید و با استفاده از همه ظرفیت های در اختیار، از آن دفاع می کند.
تا دلتان بخواهد در این باره مدرک و سند وجود دارد و هرکس می تواند با جستجویی ساده در اینترنت سیاهه سیاهکاری های اهالی کاخ سفید را ببیند و بخواند. یک نمونه مشخص و مناسبتی آن را درباره جنایت عریان و ناپوشیدنی بمباران شیمیایی سردشت در تیر ۱۳۶۶ می توان بازخوانی کرد که پس از وقوع این جنایت که کور هم نمی توانست آن را انکار کند، به جانب داری از صدام برخاست. روایت این اقدام را به نقل از ویکی پدیا چنین می خوانیم: “بمباران شیمیایی شهر مرزی سردشت فجیع‌ترین تهاجم شیمیایی بود که آثار و مشکلات منفی بسیاری به وجود آورد. جمهوری اسلامی ایران، این تهاجم را غیرانسانی اعلام داشت و شهر سردشت را اولین شهر قربانی جنگ‌افزارهای شیمیایی در جهان پس از بمباران هسته‌ای هیروشیما نامید.
مجامع جهانی به دلیل نفوذ پشتیبانان صدام حسین، قادر به انجام اقدام قابل توجهی نبودند.کشورهای اروپایی و امریکایی هم که به نوعی با فروش سلاح به صدام بانی این فاجعه بوده‌اند سعی کردند این اتفاق را نادیده بگیرند، و واکنش خاصی انجام ندادند و حتی در صدد انکار آن بر آمدند. سرانجام اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد در واکنش به جنایات جنگی آشکار صدام حسین، مصوبه‌ای را در محکومیت به کارگیری سلاح شیمیایی توسط او گذراندند که با وتوی آمریکا بی‌اثر شد.” بله، دوگانگی استاندارد های رفتاری مدعیان حقوق بشر در چنین زمان هایی مشخص می شود. نه برای ما که برای دیگران و الا ما بسیار آزموده ایم این ها را از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ تا امروز. هرجا که ملتی به مطالبه حق خود برخاسته، با انواع هجوم ها و تحریم ها برابرش دیوار ساخته اند و هرجا که گروهی هرچند اندک علیه حاکمیت های مستقل برخاسته اند، به آنان ضریب داده و همه جوره حمایتشان کرده اند. پر بیراه نیست اگر بگوئیم سوهانی که دشنه تروریست ها را تیز می کند برای بریدن سر مردم، ساخت آمریکاست. همان آمریکایی که با وتوی قطعنامه به یاری صدامی شتافت که در کتاب جنایت های جنگی، فصلی مفصل به نام خود دارد.