حیف است فراموش کنیم ماشهدارا

باید زمیان برد کنون فاصله ها را

 

جمله شده ایم دور ز یادو ره یاران

مایل شده ایم مسند و دنیا و ریارا

 

هرگز ننمودیم عمل بر سخن حق

افسوس که مدیون شده ایم ماشهدارا

 

برخیزشهیدان ، همه دلواپس مایند

خود را برسانیم به یاران دل آرا

 

ای کاش که بادیده گریان بنماییم

آئینه دل پاک ببینیم خدا را

 

بابنده گی مانشود پاک ،گناهان

بایدکه کنیم واسطه اکنون شهدا را

 

با سستی ونخوت نتوان لایق حق شد

باهمت مردانه توان جست خدا را

 

ماتابه ابددست به دامان شماییم

شایدکه نگاهی کندآن شاه ، گدارا

 

گرمرد رهی نامنی دیگر چه تآمل

زین راحت خود بگذر و دریاب بلا را

 

شاعر : علی اکبر نامنی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *