محرومیت زدایی تنها با شعار نمی شود !

یادداشت

جواد محمدی دارینی/مدیرمسئول

در کشور ما عنوان محروم و محرومیت تقریبا یک کلمه ملموس و آشناست که هرچند وقت یکبار به طور جدی بر سر زبانها می آید و هر فرد و گروهی نیز از عنوان  «محرومیت» اهدافی را دنبال می کند و همیشه نیز سر کلمه محرومیت و محرومان بی کلاه می ماند! چرا که از این عنوان بسیار سوء استفاده می شود! برخی که خود محرومین هستند همیشه مانند کسی که منتظر است آنها نیز منتظر ناجی هستند تا گره کور محرومیت را از آنان باز کنند و گشایشی در رفع یا حداقل کمتر کردن آن برآیند ولذا همیشه در موقع انتخابات از روی شوق و امیدوارانه به دنبال کسی که شعار محرومیت زدایی را میدهد می روند اما این شوق فقط تا زمان انتخابات دوام دارد و پس از آن دوباره یأس و ناامیدی از شعارگویان منتخب نیز گریانگیرشان می شود و منتظر انتخابات بعدی می مانند! اما گروهی نیز برای دستیابی به خواسته های حزبی، سیاسی و انتخاباتی هستند که در وقت مقرر فقط دم از محرومیت زدایی می زنند!

همه کسانی که درگذشته و حال مسئولیتی در شوراها و نمایندگی مجلس گرفتند بالاتفاق یکی ازدشعارهایشان محرومیت زدایی از مناطق حاشیه نشین شهر و روستاهای محروم ازجمله منطقه روداب بوده و هست اما از شواهد پیداست که آن مناطق هر دوره و روز به روز بر محرومیتشان افزوده می شود!!!

برگزاری جلسه محرومیت زدایی از سوی فرماندار محترم به نوبه خود خوب است اما صرف برگزاری جلسه و دورهمی چند نفر مسئول دردی را دوا نمی کند.

 دردرجه اول باید دربین محرومان رفت وتمام محرومیت های آنها راشکافت وشناسایی کرد بعد به صورت انقلابی و جهادی به دنبال عمل بود؛لذا تشکیل کارگروه های متخصص ودرعین حال دلسوز درمناطق هدف؛ اولویت اول مسئولین ودست اندرکاران باید باشد.

حواشی شهر و از جمله منطقه روداب یکی ازبزرگترین مناطق محروم شهرستان سبزوار است و اکثر مهاجرین روستایی که درمناطق حاشیه شهر سکنی گزیده اند کسانی هستند که به دلیل محرومیت روستایی و منطقه قبلی خویش به شهر پناه آورده اند و الا اگر منطقه زندگی و روستای محل سکونت آنان از امکانات کافی و لازم برخودار میبود نیازی به مهاجرت آنان به حواشی شهر نبود.

پس اگر میخواهید محرومیت زدایی را شروع کنید از روستاها و مخصوصا منطقه روداب شروع کنید تا جلو مهاجرت گرفته شود. اکثر روستاهای منطقه روداب خالی از سکنه فعال و جوان هستند لذا با تشکیل کارگروه ابتدا باید به دنبال دلیل مهاجرت بود و در پی آن به دنبال محرومیت زدایی و جلوگیری از مهاجرت روستائیان عزیز بود.

متاسفانه منطقه ای مثل روداب که به دلیل مهاجرت روستائیان منطقه به سبزوار و کلانشهر تهران خالی از جمعیت شده است به دلیل نگاه بسیار ضعیف واندک نمایندگان به آن منطقه درگذشته وحال بوده است چرا که مع الاسف آقایان نماینده بیشتر به مناطقی اهمیت می دهند که برایشان رأی آور باشد!!!

 بنابراین اگر نگاه آقایان به منطقه روداب تغییر نکند این جلسات نیز بی ثمر خواهد بود و در آینده باید شاهد مهاجرت بیشتر از روستاها و کماکان شاهد محرومیت بیشتر منطقه بود.

پس مسئولین باید محرومیت زدایی را از حالت شعار خارج و با اعتبار بخشی و توجه ویژه و با عمل انقلابی و جهادی آغاز کنند تا با رقه امید در مناطق محروم هویدا شود.

 همه مناطق روداب ظرفیت بالایی در جذب جوانان خویش را دارد؛ گسترش راه های ارتباطی و بین شهری و حتی استانی که مهمترین مزیت منطقه روداب در جذب مهاجرین هست ظرفیت بسیاربالایی برای توسعه و محرومیت زدایی از آن منطقه است و همچنین در زمینه کشاورزی، دامپروری، گردشگری و صنایع ظرفیت بسیار خوبی دارد که همه اینها با یک حرکت و نگاه انقلابی و تخصیص اعتبار لازم از بالقوه به بالفعل تبدیل می شوند و به جرأت می‌گویم اگر این اتفاق بیفتد مهاجرت معکوس به منطقه نیز اتفاق خواهد افتاد. البته تکرار میکنم که آقایان باید ابتدا نگاهشون به روداب تغییر کند یعنی از یک نگاه سیاسی انتخاباتی که بیشتر به دنبال جمعیت هستند به یک نگاه انقلابی و جهادی دلسوزانه در جهت جذب و بازگشت جمعیت مهاجر تغییر کند و الا این محرومیت هیچگاه از بدنه روداب جدا نخواهدشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *